या भारतीय चित्रपटांना पाकमध्ये बंदी, कारणेही आहेत चमत्कारिक
मुंबई, दि. २९ (एमएमसी न्यूज नेटवर्क) : एजंट विनोद (२०१२) या चित्रपटात पाकिस्तानी गुप्तचर संस्था आयएसआयचे चुकीचे चित्रण असल्याचा आरोप होता. एक था टायगर (२०१२) मध्ये पाकिस्तानी लोकांच्या नकारात्मक प्रतिमा असल्याने त्यावरही बंदी होती. बंगिस्तान (२०१५) मधील आत्मघाती बॉम्बरची कथा सेन्सॉर बोर्डाने नाकारली. नीरजा (२०१६), जो कराची येथे अपहरण झालेल्या विमानाची कहाणी आहे, तो चित्रपटही प्रदर्शित होऊ शकला नाही.
पाकिस्तानी सेन्सॉर बोर्डाने अनेक भारतीय चित्रपटांवर बंदी घालून त्यांचे प्रदर्शन रोखले आहे. या बंदीचे कारण बहुतेक वेळा राष्ट्रीय अस्मितेला आघात होण्याचे दिले जाते.
२२ एप्रिल रोजी पहलगाम येथे झालेल्या दहशतवादी हल्ल्यानंतर भारताने पाकिस्तानविरुद्ध कठोर भूमिका स्वीकारली आहे. याअंतर्गत भारताने सर्व पाकिस्तानी कलाकारांना बॉलिवूडमध्ये काम करण्यास बंदी घालण्याचा मोठा निर्णय घेतला आहे.
या पार्श्वभूमीवर, पाकिस्ताननेही अनेक वेळा भारतीय चित्रपट आपल्या देशात प्रदर्शित होऊ नयेत म्हणून बंदी घातली आहे. हिंदू-मुस्लिम प्रेमकथा, तिरंगा किंवा राष्ट्रगीत दाखवणारे चित्रपट, तसेच पाकिस्तानविरोधी वाटणाऱ्या चित्रपटांवर सेन्सॉर बोर्डाने आक्षेप घेतला. उदाहरणार्थ, राँझना या चित्रपटात हिंदू-मुस्लिम प्रेमकथा दाखवल्यामुळे बंदी घालण्यात आली होती, पॅडमॅन मध्ये “पॅड” शब्दाच्या वापरामुळे इस्लामी परंपरा धोक्यात आल्याचा आरोप केला गेला, तर दंगल चित्रपटामध्ये भारतीय तिरंगा आणि राष्ट्रगीत असल्यामुळे तो प्रदर्शित होऊ शकला नाही.
२०१९ पासून पाकिस्तानने सर्व भारतीय चित्रपटांच्या प्रदर्शनावर पूर्णपणे बंदी घातली आहे. तरीही, शाहरुख खानच्या पठाण चित्रपटाची क्रेझ इतकी होती की तो खाजगी थिएटरमध्ये प्रदर्शित करण्यात आला, मात्र सेन्सॉर बोर्डाच्या हस्तक्षेपामुळे हे प्रदर्शन थांबवण्यात आले.
दोन्ही देशांमधील राजकीय आणि सांस्कृतिक तणावामुळे कला आणि चित्रपटसृष्टीवर परिणाम झाला आहे. चित्रपटांवरील या बंदींचे अनेकदा राष्ट्रीय अस्मितेचे रक्षण करण्याचे कारण दिले जाते, परंतु हे दोन देशांमधील दुरावा वाढवण्याचे काम करते. अशा प्रकारे, कला ही फक्त मनोरंजनाची साधने नसून राजकीय आणि सामाजिक विचारांचा एक भाग आहे.
